REITR

(pl. -ar and -ir), m.

1) a space marked out (þrír reitar fets breiðir);

2) square on a chessboard (reitir á taflborði).

* * *

m., qs. vreitr, acc. pl. reitu, Grág. i. 65, but usually reita; [from rita or ríta; Swed. vret]:—a square, a space marked out, a place sketched out, used of a bed in a garden, a square on a chessboard, and the like; gör þú með blóðrefli sverðsins níu reita umhverfis húeth;ina, Mar.; þrír reitar feis breiðir, út frá reitum skulu vera stengr fjórar, Korm. 86; níu reita rístr Þrándr alla vega út frá grindunum, Fæer. 184: þeir skulu rísta reitu tvá, Grág. i. 65; svá hit sama vóru ok reitir níu á taflborðinu, at annarr hverr var gyllr, enn annarr þaktr af hvítu silfri, Karl. 486; sátt er þeim lið allt er í sjóð kemr, en á reitum reitt, Gsp.; heima-menn eigu skála yztir ok reit á möl, of a place for drying fish, Vm 88, þess-háttar sjóreita kalla þeir m ð, Bs. ii. 145: göra reit, N. G. L. i. 241 (for sowing); næpna-reitr, q. v.; Guðs barna reitr, cp. Germ. Gottes-acker = a church-yard.